Daar sta je dan met een vracht aan groente en fruit. Klaar om via de schipbrug naar de Betuwe te gaan. Maar dan ineens zie je verkenningsvliegtuigen in de lucht en durf je de oversteek niet meer aan. Het overkomt Adje Derksen uit Elst.

Het verhaal is door Wim van de Kamp opgetekend in een boek over de geschiedenis van het transport in Elst. Daarin wordt een groot aantal transportbedrijven belicht.

Dit avontuur speelt zich af in september 1944, in oorlogstijd dus. Adje Derksen is dan met zijn baas Hent van de Berg met paard en wagen onderweg. De sfeer is zo beangstigend dat ze het paard bij een steenfabriek achterlaten. De wagen met groente en fruit wordt er geparkeerd en Derksen moet erop letten.

Van de Berg gaat met een roeiboot naar de overkant waar hij wel iemand kent die een paard voor hem heeft. Intussen moet Derksen met een roeibootje de vracht aan de overkant zien te krijgen. De operatie loopt goed af. Een paar dagen later wordt het paard bij de steenfabriek opgehaald.

Schipbrug

Derksen heeft Van de Kamp vertelt dat er aan beide kanten van de schipbrug altijd een reservepaard staat. Dat paard wordt ingezet als er vanwege wisselende waterstanden hoogteverschillen in de op- en afritten van de brug zijn ontstaan.

Als 15-jarige jongen werkt Adje Derksen al bij een groenteboer in Velp. Hij verdient er in het eerste jaar 50 cent per week. In guldens welteverstaan. Maar wel met kost en inwoning. In het tweede jaar komt daar 2 gulden per week bij.

Later stapt hij over naar Van de Berg in zijn woonplaats. Daar verdient hij wat meer, tot wel 5 gulden per week. Maar dan ben je wel van vroeg tot laat in touw. ,,Zulke bedragen voor een week werken kun je je nu niet meer voorstellen”, zegt hij daar tientallen jaren erna over.

Paard en wagen

Bij deze baas leert hij het huis aan huis venten met paard en wagen. In 1949 krijgt hij de kans voor zichzelf te beginnen in een pand aan de Willemsstraat in Elst. Een winkel die op steenworp afstand is gevestigd van de winkel van Van de Berg.

Zijn hart ligt bij het venten aan huis. Zijn vrouw beheert de winkel. Hij trekt langs de deuren met een wagen die wordt getrokken door een paard met Fries stamboek. Het dier luistert naar de naam Bobby. Uiteraard wordt het dier later vervangen door een gemotoriseerd voertuig.

Dat venten gaat niet altijd even goed. Hij vergeet het voertuig een keer op de rem te zetten en vindt het in een sloot terug. De schade is gelukkig beperkt.

Adje Derksen is in 2011 op 90-jarige leeftijd overleden.

Netty van Kleef