Ongeveer vierhonderd muurplastieken, ook wel wandreliëfs, heeft Joop Puntman ontworpen en gefabriceerd. Ze hangen (of hingen) op vele plaatsen in Nederland en hebben bijvoorbeeld veel nieuwe scholen gesierd. Bij nieuwbouw van openbare gebouwen bestond jarenlang de 1%-regeling, die inhield dat 1% van de bouwkosten aan kunst besteed moest worden. De kunstwerken van Puntman waren hiervoor geliefd. Ook in Elst werden verschillende van zijn plastieken geplaatst. In 2025 zijn er nog tien.

Wie was Joop Puntman?
Joop Puntman studeerde aan de avondschool van Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem. Omdat hij een oorlogskind was, had hij het reguliere onderwijs grotendeels gemist; hij werd uitgenodigd om zijn werk op de academie te presenteren en werd toegelaten. De avondschool combineerde hij met zijn werk bij Het Ambacht Haalderen, dus dat waren hele lange dagen voor hem.
Bij het Ambacht Haalderen werden vanaf de oprichting in 1947 vazen, schalen en koppen en schotels gedraaid. Nadat Puntman de kunstacademie had afgesloten ontwikkelde Het Ambacht Haalderen onder zijn artistieke leiding de productie van muurplastieken. Hij maakte diverse reliëfs (vaak in het kader van de van de 1%- regeling), die veelal werden geplaatst bij scholen door heel Nederland (Naast Elst ook o.a. in Haalderen, Well en Gennep) maar bijvoorbeeld ook bij bejaardenhuizen (o.a. in Rotterdam). Daarnaast werden er ook veel vervaardigd voor kerkelijke instanties; deze hadden meestal een religieus thema (o.a. in Ede). En tenslotte werden er ook veel voor particuliere opdrachtgevers vervaardigd (o.a. in Emmeloord, Hengelo). Zijn eigen inschatting was dat hij samen met het Ambacht Haalderen ongeveer 400 unieke wandreliëfs door heel Nederland heeft geplaatst. Tussen ca. 1949 en 1969 werkte Puntman voornamelijk in opdracht van Ambacht Haalderen. Daarna werkte hij vanuit een eigen atelier maar nog steeds in goede samenwerking met het Ambacht Haalderen waar hij bijvoorbeeld de ovens bleef gebruiken voor het bakken van zijn kunst. Hij was keramist, kunstschilder en beeldhouwer. Hij heeft ook zeer veel privéwerk gemaakt. Beelden, schilderijen, tekeningen, kerstkaarten, trouwboekjes, reclameborden. Hij is actief werk blijven produceren tot ongeveer 2005, soms in opdracht, soms persoonlijk werk. In Haalderen zijn veel grafstenen door hem ontworpen.
Joop Puntman overleed 12 december 2013 op 79-jarige leeftijd.

Karakterisering van zijn werk.

Het werk van Puntman kan gekarakteriseerd worden als wederopbouwkunst. De kunstwerken stralen het optimisme van na de Tweede Wereldoorlog uit: Optimistisch. Vissen en vogels, abstracte figuren in golvende lijnen, gezinnen in een landschap onder de zon. Mens en dier leven er samen in een harmonieuze wereld, vol zachte vormen en dynamische lijnen. Het is kunst die het toekomstideaal van de wederopbouw bezingt. De kunstenaars van dit soort werk wilden de wereld verbeteren, soms zelfs het volk verheffen
De nieuwe wandkunst was schatplichtig aan de katholieke traditie. Bijbelse elementen werden opgenomen: de katholieke beeldtaal ging uit van rust, abstracties en geometrie, om uit te stijgen boven de subjectieve werkelijkheidsuitbeelding van een kunstenaar Tegenwoordig noemen we deze kunst wat braaf.

Bij de grote wandreliëfs die in opdracht werden gemaakt, werd Puntmans artistieke vrijheid uiteraard enigszins beperkt door de wensen van de opdrachtgever. Toch is zijn stijl zeer herkenbaar: alle figuren worden wat geabstraheerd waarbij armen en benen wat langer worden, maar elke figuur blijft wel herkenbaar. Ook is er altijd sprake van doorlopende lijnen en een bepaalde vlakverdeling. Bij latere werken worden die vlakken vaak ook weer opengewerkt. Je ziet eigenlijk altijd terug dat hij zich goed inleefde in de specifieke locatie en graag op een artistieke manier rekening hield met de wensen van de opdrachtgever. Een werk op een kleuterschool moest in de eerste plaats de kleuters aanspreken. Een werk in een bejaardenhuis moest de oudere bewoners van het huis aanspreken. Hij wilde dat zijn werk zo laagdrempelig was dat iedereen er van kon genieten.
Hij wilde niet graag in de schijnwerpers staan met zijn kunst: als mensen tijdens het plaatsen van het werk kwamen vragen wat de kunstenaar had bedoeld met zijn werk, gaf hij vaak als antwoord dat hij dat ook niet wist omdat hij alleen was ingehuurd om het werk te plaatsen.
In Puntmans privéwerken is dat abstraheren nog verder doorgetrokken. Hierin staat vaak zijn rol in zijn gezin centraal. Ook bepaalde dieren beeldde hij graag met klei of schilderend uit: de haan, het paard en de bizon waren zeer geliefd. Ongeveer elke tien jaar zag je zijn stijl een grote verandering doormaken: bijvoorbeeld experimenteren met uitbundige kleuren of juist alleen maar zwart (op een witte ondergrond) met Oost-Indische inkt, ronde vormen in plaats van hoekige vormen, invloeden van Afrikaanse kunst.